Beadlet anemon,domates anemonu veya deniz şakayığı adlarıyla da bilinir.
Suyun dışında tentaküllerini içeri çeker. Dalgaların arasındaki kayalara jelimsi bir yapıyla tutunurlar. Suyun içinde olduklarında silindir şeklinde olan vucutları avını yakalamak için dışarı çıkardığı 192 zehirli tentakülü tarafından kısmen gizlenir.
Vucutlarının alt kısmı silindir şeklinde fakat biraz yassılaşmıştır. Bu kısım yapışkanlı ve vantuzludur. Bu yapıları sayesinde taş ve kayaların üzerine tutunurlar. Çapı 5 cm’nin üzerinde geniş bir vucuda sahiptirler. Vucutlarının üst kısmından 192 tentakül 6 sıra halinde dizilmiştir. Tentaküllerin çıktığı bu kısmın etrafında vucudu bir çember gibi saran ‘acrorhagi’ denilen mavi boncuk gibi çıkıntılar bulunur.
Denizlerde sular alçaldığında kayalık sahillerde ve hatta bazı kumluk bölgelerde groyneslerin üzerinde bulunabilirler. Çok yaygın ve bol bulunurlar. Havanın sıcaklığı düştüğünde yaşamaları için elverişli sığınaklara girerler. Bunun dışında taşların altında,kayalık sularda,deniz altı mağaralarında,iri kayalara tutunarak,midye yataklarının bol olduğu koylarda bulunurlar.Bir yere kendini tespit ederek,tutunarak yaşayan canlılara göre dünyada olağandışı bir yayılış gösterirler. Rusyanın kuzey sahilinde bulunan Kola yarım adasından Batı Afrikadaki Guinea’nın tropikal körfezine kadar dağılım gösterir.
Doğada, ağızları ile aldıkları besinin büyük bir kısmını küçük crustaceanslar ile zooplanktonlar ve solucanlar oluşturur. En büyük deniz gülleri midye yataklarında bulunur ve bu moluskaların etleri onların temel besinini oluşturur.
Domates anemonlar genellikle kaya çatlaklarına gizlenirler. Besinlerine saldırmazlar fakat en iyi besin yerini bulurlar. Günlük yiyeceklerinin büyük bir kısmı dalga hareketleri sonucu ortaya çıkar. Hareketleri sınırlıdır,suyun hareketi ile yiyeceklerini saptadıkları noktaya sürüklenirler.Kışın planktonik organizmalar azaldığı için fakir besinlerle aylarca beslenmek zorunda kalırlar. Bu nedenle açlıktan ölebilirler.
